Kiedy skorzystać z prawnika przy błędzie medycznym?

Z setek spraw dotyczących błędów medycznych, które prowadziliśmy już w Kancelarii, dostrzegamy jedną prawidłowość, że im szybciej sprawą zajmie się prawnik, tym mniej błędów popełni się już na samym początku. Nie mniej jednak wydaje się, że jeżeli do sprawy ma być zaangażowany Prokurator, Sąd, Towarzystwo Ubezpieczeniowe, Sąd Lekarski, to konsultacja doświadczonego radcy prawnego wydaje się być niezbędna.

Ile lat trwają postępowania o odszkodowanie?

Na tak postawione pytanie nie ma jednej odpowiedzi. Faktem jest, że jeżeli dobrze przygotowany zostanie etap wstępny to postępowanie np. przed Towarzystwem Ubezpieczeniowym będzie trwało od 3-6 m-cy. W przypadku Sądu, Prokuratury sprawy trwają z reguły od 1 roku do 3 lat.

Kiedy przedawniają się sprawy o błąd medyczny?

Generalna zasada wynikająca z art. 4421 §3 wskazuje, że bieg terminu przedawnienia roszczenia o naprawienie szkody na osobie trwa 3 lata a rozpoczyna się z chwilą dowiedzenia się przez poszkodowanego o szkodzie i osobie zobowiązanej do jej naprawienia. Obie przesłanki muszą być spełnione jednocześnie. Bywa jednak, że terminy przedawnienia są przerywane przez różne czynności osoby poszkodowanej, nawet w sposób przez nią nieświadomy. Inaczej są również liczone terminy dla osoby poszkodowanej błędem medycznym w wieku dziecięcym. Dlatego też zawsze sugerujemy naszym Klientom, aby skontaktowali się z Kancelarią, i żeby daną sytuację ocenił doświadczony prawnik. Prawnik z naszej Kancelarii, analizując na samym wstępie możliwe przedawnienie roszczeń, będzie wiedział o co spytać osobę poszkodowaną i jaki dokument będzie kluczowy w danej sytuacji. Np. jako Kancelaria z sukcesem prowadziliśmy sprawy gdzie do błędu medycznego doszło 20 lat wcześniej.

Amputacja nogi - MEDIURIS Kancelaria Radców Prawnych

>WYGRANE SPRAWY

ZAKAŻENIE W SZPITALU-AMPUTACJA NOGI

Klient naszej Kancelarii w czerwcu 2014 r. zgłosił się do Szpitala w K. na planowy zabieg zszycia uszkodzonego wcześniej ścięgna Achillesa. W następny dzień po przyjęciu przeprowadzony został zabieg operacyjny. Po wykonanym zabiegu operowana kończyna została unieruchomiona w gipsie udowo stopowym. W dniu kolejnym pacjent został wypisany do domu. W godzinach popołudniowych nasz Klient zaczął jednak źle się czuć, odczuwał dolegliwości bólowe operowanej nogi, które narastały, miał wysoką gorączkę. W tym samym dniu został ponownie przyjęty do szpitala. W Szpitalu stwierdzono objawy ropowicy podudzia lewego oraz objawy zapalenia tkanek miękkich. Rozpoznano ponadto sepsę oraz wskazano na podejrzenie zgorzeli gazowej (gangrena). W związku z pogarszającym się stanem zdrowia pacjent został skierowany na Oddział Intensywnej Opieki Medycznej.

W przypadku błędu przy porodziebłędu przy operacjizakażenia szpitalnegośmierci pacjentabłędu chirurgicznegobłędu diagnostycznegobłędu technicznegobłędu terapeutycznegobłędu dentystybłędu stomatologabłędu w chirurgii plastycznejbłędu w kosmetologii pozwól nam sobie pomóc!

Wystąpiła u niego dekompensacja układu krążenia, znaczna kwasica metaboliczna oraz utrata przytomności. W badaniu bakteriologicznym z wymazu z rany podudzia lewego wyhodowano baterię Clostridium perfringens, laseczki zgorzeli gazowej (gangreny). Życie naszego Klienta było realnie zagrożone. W kolejnych dniach, z uwagi na dalsze pogorszenie stanu zdrowia pacjenta, w szczególności postępującą martwicę tkanek skierowano go na blok operacyjny celem przeprowadzenia amputacji kończyny dolnej. Amputację wykonano na wysokości 1/3 uda. Po zabiegu amputacji chorego przetransportowano śmigłowcem do Krajowego Ośrodka Medycyny Hiperbarycznej w G., gdzie poddany został dalszemu leczeniu specjalistycznemu. Po zakończonym leczeniu poszkodowany wystąpił do Szpitala w K. z roszczeniem odszkodowawczym za zakażenie go podczas pobytu w placówce. Szpital odmówił jednak uznania roszczenia, wskazując, iż pacjent musiał zarazić się tą groźną bakterią w domu, już po opuszczeniu szpitala. W tej sytuacji prawnicy z naszej Kancelarii złożyli w Sądzie Okręgowym w K. pozew o zadośćuczynienie i odszkodowanie w związku ze skutkami przebytego zakażenia i amputacji kończyny. Zgodnie ze specyfiką tego typu spraw, sąd przeprowadził postępowanie dowodowe z dokumentacji medycznej pacjenta, zeznań lekarzy oraz osób najbliższych. Następnie powołał biegłego lekarza, specjalistę z zakresu chorób zakaźnych celem ustalenia, w jakich okolicznościach mogło dojść do zakażenia. W sporządzonej opinii biegły wskazał, iż z największym prawdopodobieństwem uznać można, iż do zakażenia pacjenta doszło właśnie podczas pobytu w szpitalu, w trakcie operacji lub późniejszej zmiany opatrunku. W wyroku Sąd uznał, iż Szpital dopuścił się zaniedbań i zasądził na rzecz naszego Klienta kwotę 350.000 zł zadośćuczynienia, 70.000 zł odszkodowania oraz comiesięczną rentę. Zgodnie z definicją ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu i zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, zakażenie szpitalne to zakażenie, które wystąpiło w związku z udzieleniem świadczeń zdrowotnych, w przypadku gdy choroba: a) nie pozostawała w momencie udzielania świadczeń zdrowotnych w okresie wylęgania, albo b) wystąpiła po udzieleniu świadczeń zdrowotnych, w okresie nie dłuższym niż najdłuższy okres jej wylęgania (art. 2 pkt. 33 powołanej ustawy).